niedziela, 29 czerwca 2008

Historia klimatyzacji

Urządzenie utrzymujące automatycznie w pomieszczeniach stałych, najkorzystniejszych parametrów powietrza (temperatura, wilgotność). Już w starożytności ludzie wymyślali różne metody "klimatyzacji".

Starożytni Egipcjanie zawieszali w swoich mieszkaniach mokre maty przez które przewiewał wiatr - parująca woda odbiera ciepło z otoczenia powodując jego ochłodzenie.
Za początek klimatyzacji można przyjąć rok 1836, kiedy to założono w gmachu Parlamentu w Londynie instalację dostarczającą ciepłego powietrza w zimie, a chłodzonego w lecie.
Klimatyzacja w pełniejszym tego słowa znaczeniu tj. z automatyczną regulacją wilgotności, pojawiła się dopiero na początku XX wieku. W. Carrier, zwany w Ameryce "ojcem klimatyzacji", w 1902 roku zainstalował ją w pewnej nowojorskiej drukarni, a od 1911 roku jego firma wyrabiała klimatyzatory na sprzedaż, początkowo tylko do wnętrz przemysłowych. Zasada działania jest stosunkowo prosta. Wdmuchiwane do wnętrza powietrze z zewnątrz budynku przechodzi przez wymiennik ciepła gdzie w zależności od potrzeb jest albo ogrzewane, albo schładzane. Natomiast termin klimatyzacja został użyty po raz pierwszy w 1906 roku przez inżyniera amerykańskiego Stuarta Cramera i oznaczał naukowo opracowane systemy urządzeń, które mają za zadanie oczyszczać, wymieniać oraz kontrolować temperaturę i wilgotność powietrza.
W połowie lat trzydziestych klimatyzatory pojawiły się w zamożniejszych amerykańskich mieszkaniach. Obecnie wiele domów na świecie ma wbudowane małe urządzenia klimatyzacyjne zamiast jednej szyby okiennej. Coraz popularniejsze staje się też zakładanie klimatyzatorów w samochodach pomimo znacznego poboru prądu.
Często założenie klimatyzacji np. w fabrykach, staje się koniecznością. Wszędzie tam, gdzie proces produkcji wymaga stałej temperatury, a nawet niewielkie jej zmiany mogą ujemnie wpłynąć na jakość produkowanych elementów np. rozszerzanie lub kurczenie metalowych elementów - stosowana jest klimatyzacja.

Brak komentarzy: